Filozof, pedagog, jeden z najstarszych uczniów K. Twardowskiego. Studiował filozofię i filologię klasyczną w Uniwersytecie Lwowskim (tu doktorat filozofii sub auspiciis imperatoris, 1905). W latach 1905-1906 uzupełniał studia w Londynie i Getyndze. Po powrocie pracował jako nauczyciel w gimnazjach (we Lwowie, Rzeszowie), kształcąc równocześnie kandydatów na nauczycieli. Był kwalifikowanym nauczycielem propedeutyki filozofii.
Zajmował się psychologią eksperymentalną (psychologią myślenia), filozoficznymi zagadnieniami języka i zagadnieniem indukcji.
Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie od chwili jego powstania (12 II 1904).