Nauczycielka, działaczka socjalistyczna i ruchu kobiecego, publicystka.
Po ukończeniu (1884) seminarium nauczycielskiego żeńskiego otrzymała w r. 1888 patent na nauczycielkę i podjęła pracę w szkołach lwowskich. Uzyskawszy stypendium z Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu, wyjechała na studia uniwersyteckie najpierw do Wiednia, potem do Berna i tu doktoryzowała się z filozofii i nauk społecznych. Po powrocie do Lwowa była (od 1905) nauczycielką w miejskim Liceum Żeńskim im. Królowej Jadwigi.
Związana od czasów pobytu w Wiedniu z ruchem socjalistycznym, była aktywistką organizacji socjalistycznych, zwłaszcza PPS. Ogłosiła też liczne prace w wielu pismach socjalistycznych.
Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie od r. 1908.