Ksiądz, członek Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców. Studia teologiczno-filozoficzne odbył w Rzymie („Gregorianum”).
Doktoryzował się z archeologii chrześcijańskiej. Od r. 1899 wykładał dogmatykę w seminarium Księży Zmartwychwstańców w Rzymie. Od r. 1903 uczył w zakładzie wychowawczym Zgromadzenia we Lwowie oraz (od 1908) był prefektem w gimnazjum.
W czasie I wojny światowej był w latach 1915-1920 kapelanem wojsk polskich. Resztę życia spędził w Rzymie jako rektor seminarium duchownego Zmartwychwstańców, przełożony domu zakonnego, rektor Papieskiego Kolegium Polskiego.
Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie od r. 1907.